Sürekli Kontrol Altında Tutarak Çocukları Hayata Hazırlayamazsınız

Sürekli Kontrol Altında Tutarak Çocukları Hayata Hazırlayamazsınız

"Yetişkinliğe hazır olmaları için çocuklarımızın karakterlerini, esnek olma ve toparlanabilme becerilerini yeterince geliştirdiklerinden emin olmalıyız. Ortaöğretim ve üniversiteye giriş sınavları tabii ki önemli, ancak bundan on yıl sonra sınav sonuçlarını uzak bir anı olarak hatırlayacağız yalnızca."

Karakter, esnek olma ve toparlanabilme becerisi, ömrünüz boyunca sizinle kalır ve sosyal yaşam için büyük önem taşır. Hinds, genç insanlara "durdurulamaz bir özgüven" aşılamaya ve onlara "hayatın zorluklarıyla" baş etmelerini öğretecek bir çalışma başlatmaya hazırlanıyor.

Esneklik ve toparlanabilme becerisi çocuklarımızın mutluluğu için çok önemli. Fazla korumacı helikopter ebeveynlik kültürü zihinsel sağlığı yerinde olmayan, hayatın acı gerçekleriye yüzleşemeyen agresif çocuklar yetiştirir. Akıllara, Silikon Vadisi'nin önemli isimlerinden bazılarının, sırf başarısızlığın nasıl bir şey olduğunu görsünler diye okulda yüksek notlar alan çocuklarını sınavlarından bir kez olsun (!) düşük not almaya teşvik etmesi geliyor.

Bu fikirleri destekleyen bazı çalışmalar mevcut. Geçtiğimiz yıl Developmental Psychology dergisinde yayınlanan bir makalede, anneleri oyunlarına daha fazla müdahale eden iki yaşındaki çocukların, serbestçe oynamalarına izin verilen çocuklardan duygusal olarak daha az dayanıklı oldukları belirtiliyor. Warwick Üniversitesi'nde gelişimsel psikoloji ve bireysel farklılıklar profesörü olan Dieter Wolke, "Duygularınızı düzenlemek için ihtiyaç duyduğunuz becerileri öğrenmezseniz, aile evinden çıktıktan sonra bu beceriye nasıl sahip olabilirsiniz ki?" diyor. "Bu fırsatı çocukların elinden almak bir nevi istismar."

 "Unutma, çocuğuna sahip değilsin, o sadece bir emanet." gerçeği ebeveynliğin acı-tatlı yönünü çok iyi vurguluyor: Bağımsız bir çocuk yetiştirmekte ne kadar başarılı olursanız, çocuğunuz için "modanız" da o kadar çabuk geçer. Elbette her zaman çocuğumuzun arkasında durmak isteriz. Ağaçtan düştüğü sırada onu tutmak veya arkadaşlarına kötü davrandığını duyduğumda müdahale etmek isteriz. Bu bize kendimizi işe yarar hissettirir aynı zamanda. Ama, tüm bunları kendi başına tecrübe etmekten çıkaracağı dersler daha uzun süreli olacaktır.

Çocukların asıl ihtiyaç duyduğu şey serbest zaman; kendilerince oynayacakları, keşfedecekleri, kavga edecekleri, tırmanacakları, koşacakları, hayal kuracakları, şakalaşacakları ve hayatı anlayacakları serbest zaman... Çocuklar maalesef fazla korumacı ve onları çok yakından kontrol etmeye çalışan yetişkinler yüzünden bu zamana sahip değiller. Çocukların spor yapmasına engel olan şey "karakter eksikliği" değil, açık alanda geçirilen vaktin kısıtlı olması.